Müjde Moiz!!..

İki tüccar arkadaş
piyasayı araştırmışlar ve o sene haki renkteki kumaşın moda olacağını
öğrenmişlerdi. Bütün varlıklarını paraya çevirdiler. Piyasadaki bütün
haki kumaşları satın aldılar. Depoları bu renkteki kumaşlarla doldu
ancak kimsenin bu kumaşlara talip olmadığı görüldü.

İki kafadar artık iflasın eşiğine gelmişlerdi. Moiz ve Aron dertli
dertli oturuyorlardı. Artık bıçağın kemiğe dayandığı bir gün kapı
çalındı ve içeriye bir albay girdi:

- "Sizde" dedi "Haki renkte kumaş var mı?"

Kulaklarına inanamadılar.

Hemen atıldılar: "Evet albayım var gösterlim." dediler. Albay dikkatle kumaşları inceledi. "Çok beğendim" dedi. Bu sene askerlere iki yüz bin subaylara elli bin adet renkte elbise yaptıracağız.

Ancak tabii ki benim tek başıma beğenmem yetmez. Generalimin de
oluru lazım. Bana bir parça numune verin. Yarın öğlen 12'ye kadar
telgraf çekersem iptal ederim. Eğer telgraf gelmezse kumaşları kesip
imalata başlayabilirsiniz."

O gece bitmek bilmedi. Kimi zaman ümitlendiler kim zaman "ya iptal olursa" diye düşündüler.

Ertesi gün saat 11 11.30 11.45 gözleri yolda
korku ile postacıyı beklediler. Gelmesin diye dua ederek. 12'ye beş
kala postacı sokağın köşesinden gözüktü. "Belki bize gelmiyordur" diye
ümitlendiler. Ancak postacı gelip kapılarını çaldı. Moiz
büyük bir kederle koltuğa çöktü. Aron da çaresiz kapıyı açtı.
Postacının elinde bir telgraf vardı. Aron titreyen elleri ile telgrafı
açtı okudu ve sevinçle seslendi:

- "Müjde Moiz baban ölmüş!.."